പ്രവാസ ജീവിതത്തിന്റെ ആദ്യ നാളുകള് . വന്നിറങ്ങിയപ്പോള് തന്നെ വെറുപ്പിക്കല് കമ്പനി എന്ന് പറയുന്ന കൂട്ടരുടെ വാക്കുകള് കേട്ട് " ഈശ്വരാ...... പെട്ട് പോയല്ലോ" എന്നോര്ത്ത് പരിതപിച്ചു കഴിയുന്ന സമയം. രണ്ടും കല്പ്പിച്ചു വിമാനം പിടിക്കുമ്പോള് ആകെയുണ്ടായിരുന്ന ഒരു പ്രതീക്ഷ 6 മാസം കഴിഞ്ഞു ശമ്പളം കൂട്ടിതരാം എന്നുള്ള ഉറപ്പിന്റെ പിന്ബലം തന്നെയായിരുന്നു . വന്നു രണ്ടു വര്ഷമായിട്ടും 10 പൈസ incriment കിട്ടിയിട്ടില്ലാത്ത മാന്യ ദേഹങ്ങളെ കണ്ടതോടെ അതും തീര്ന്നു . എന്തായാലും ഇനി രണ്ടു കൊല്ലം ഇവിടെ കടിച്ചു തൂങ്ങി കിടക്കുക തന്നെ എന്ന് മനസ്സില് ഉറപ്പിച്ചു ഒരു മാസം തള്ളി നീക്കി.
ഈശ്വരന്റെ കടാക്ഷം കൊണ്ട് റൂമില് ഉണ്ടായിരുന്നവരെല്ലാം ഒരുമിച്ചു വന്നവരും 30 നു താഴെ പ്രായമുള്ളവരുമായിരുന്നത് കൊണ്ട് കഷ്ടപ്പാടുകളും ബുദ്ധിമുട്ടുകളും പ്രാരബ്ദങ്ങളും ഒന്നും ചര്ച്ച ചെയ്യാതെ അവിടെ കണ്ടതും ഇവിടെ കണ്ടതും ഒക്കെ പറഞ്ഞു ദിവസങ്ങള് തള്ളി നീക്കുമ്പോഴാണ് കഥാനായകന്റെ വരവ് . കല്ലും കട്ടയും ചുമന്നു Over Time നില്ക്കാനുള്ള ത്രാണി ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ട് മാത്രം നടുവൊടിഞ്ഞ നിലയില് ബസില് കയറുമ്പോള് കമ്പനിയില് നാട്ടുകാര്ക്ക് ഒരു ക്ഷാമവും ഇല്ലാതിരുന്ന രതീഷ് ചെവിയില് മന്ത്രിച്ചു "അളിയാ കുടുങ്ങി നാട്ടില് നിന്ന് ഒരാള് കൂടി വരുന്നുണ്ട് അച്ഛന് പരിചയമുള്ള ആളാണെന്നാണ് പറഞ്ഞത് " കൂടുതല് സംസാരിക്കാനുള്ള ഊര്ജം ഇല്ലാതിരുന്നത് കൊണ്ട് ഞാന് ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചതെ ഉള്ളു..
"ഇടിവെട്ട്ട് ഏറ്റവനെ പാമ്പ് കടിച്ചു" റൂമില് Campboss പുതിയ ബെഡ് ഉം തലയിണയും കൊണ്ട് വെച്ചിരിക്കുന്നു . എല്ലാവരും പതിവ് പോലെ പുകച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നതിനിടയില് "എന്നാലും എത്ര വയസ്സുണ്ടാകും നിന്റെ അച്ഛന്റെ സുഹൃത്തിനു?" എന്ന ചോദ്യത്തിന് "വയസ്സോന്നും അറിയില്ല തുളസിയെന്നാണ് പേര് " എന്നുള്ള രതീഷിന്റെ ഉത്തരം കേട്ടതും എനിക്ക് ചിരി പൊട്ടി ചിരിയുടെ കാരണം തിരക്കിയ സ്കിന്നെര് ഭായിയോട് ഞാന് ആ sms കഥ പറഞ്ഞു
കവലയിലെ പെട്ടിക്കടയില് വന്നു ഒരു അപരിചിതന് കടക്കാരനോട് : "ചേട്ടാ തുളസിയുണ്ടോ? "
കടക്കാരന്: കിണറു കുഴിക്കുന്ന തുളസിയാണോ മണല് വാരുന്ന തുളസിയാണോ അതോ റബ്ബര് വെട്ടുന്നവനാണോ?
ഇവിടെ ഒരുപാട് തുളസിമാര് ഉണ്ടെടോ അതിലേതാ?
അപരിചിതന്: അതൊന്നുമല്ല ചേട്ടാ വായിലിടുന്ന തുളസി
കടക്കാരന്: അയ്യോ അവന് ആ പണിയൊക്കെ നിര്ത്തി ഇപ്പൊ ഗള്ഫിലാ!!!!!!!!!!!!!!!!
(ക്ലൈമാക്സ് ഞാന് ഒന്ന് തിരുത്തിയതാ sms ഇങ്ങനെയല്ലായിരുന്നു)
ഇത് കേട്ടതും എല്ലാവരും ആര്ത്തു ചിരിക്കാന് തുടങ്ങി.... നമ്മള് ഇതുവരെ കാണാത്ത ഒരാളെ പറ്റി ആയതു കൊണ്ട് കുറ്റബോധം ഒന്നും തോന്നിയില്ല
എന്തായാലും അദേഹത്തെ ഞങ്ങള് ഒരു കാരണവരെപ്പോലെ വരവേറ്റു . ആദ്യത്തെ ദിവസം കുടുംബ വിശേഷവും ചരിത്രങ്ങളും ബോംബെ കഥകളും ഒക്കെ വിളമ്പിയപ്പോള് അത്രമാത്രം ചരിത്രവും ഭൂമിശാസ്ത്രവും ഒന്നും അറിയാത്ത ഞങ്ങള് വായും പൊളിച്ചിരുന്നു . വന്ന അന്ന് തന്നെ പക്വതയും പാകതയും ഉള്ള ഒരാളാണെന്ന് തെളിയിച്ചതിന്റെ ആത്മ സംതൃപ്തിയില് അദ്ദേഹം ഉറങ്ങാന് കിടന്നതും രതീഷ് മുറിയില് നിന്നും ചാടിയിറങ്ങി ഒരു സിഗരെടിനു തീ കൊടുത്തിട്ട് പറഞ്ഞു " പണിയായളിയാ വലിക്കാന് പോലും പറ്റില്ല "ആത്മ സുഹൃത്തിന്റെ നൊമ്പരം മനസ്സിലാക്കിയ രാഗേഷ് പറഞ്ഞു " ഇയ്യ് വെഷമിക്കണ്ട campboss നോട് പറഞ്ഞു ആളെ ഞാന് റൂം മാറ്റാം"
അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ 4 മണിക്ക് മുറിയില് വല്ലാത്ത തട്ടും മുട്ടും കേട്ട് ഞാന് ഉണര്ന്നപ്പോള് തുളസിയണ്ണന് അതാ കുളി കഴിഞ്ഞു ഇറങ്ങി വരുന്നു . തുറിച്ചു നോക്കിയ എന്നോട് പറഞ്ഞു " നാട്ടില് രാവിലെ 4 മണിക്ക് എഴുന്നേറ്റു അതൊരു ശീലമായി" ഈശ്വരാ തുലഞ്ഞു രാത്രി 10 മണിക്ക് പണി കഴിഞ്ഞു വരുമ്പോള് 12 മണിക്ക് ഉറങ്ങാന് കിടന്നാലും 6 മനിവരെയെങ്കിലും ഉറങ്ങാമല്ലോ എന്നതാണ് ഒരു ആശ്വാസം . വെളിച്ചം കണ്ടാല് പിന്നെ ഉറങ്ങാന് പറ്റാത്തത് കൊണ്ട് ഞാന് അണ്ണന്റെ ഭാവി പരിപാടികള് നോക്കിയിരുന്നു 6 .00 മണിക്കാണ് ആദ്യത്തെ ബസ് അതുവരെ എങ്ങനെ സമയം കളയും എന്ന് കാണണമല്ലോ......... കട്ടിലിന്റെ ഒന്നാം നിലയില് പിടിച്ചു കയറി ചമ്രം പടിഞ്ഞിരുന്നു കണ്ഠം നെറ്റി എന്നിവിടങ്ങളില്ഭസ്മം പൂശി കണ്ണടച്ച് പ്രാര്ഥിക്കുന്ന അണ്ണനെ കണ്ടപ്പോള് ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെട്ട ദേഷ്യം ആവിയായിപ്പോയി. "അണ്ണന് ഈ റൂമിന്റെ ഐശ്വര്യം" തന്നെ.
(പിന്നീടാണ് ഞാന് അറിഞ്ഞത് അണ്ണന്റെ വീട്ടില് വെച്ചാരാധന ഉണ്ട് ചാത്തനെയോ മറ്റോ ആണ് ആരാധിക്കുന്നതെന്ന കാര്യം )
ഇനിയെന്താവും അടുത്ത നീക്കം എന്ന് നോക്കി കിടക്കവേ അതാ പെട്ടി തുറന്നു കണ്ണാടിയെടുക്കുന്നു അതിനു ശേഷം ഒരു ചീപ്പെടുത്ത് തല ചീകാന് തുടങ്ങി . അത് കണ്ടു കിടന്നു ഞാന് ഒന്ന് മയങ്ങിപ്പോയി . കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു എഴുന്നേറ്റപ്പോള് അതാ അണ്ണന് non stop തല ചീകലില് തന്നെ വിശ്വാസം വരാതെ ഞാന് കുറച്ചു നേരം കൂടി അത് നോക്കി കിടന്നു . 10 മിനുട്ടോളം കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് അത് newton ന്റെ ചലന നിയമം പോലെയാണെന്ന് മനസ്സിലായത് .
" state of uniform motion of a body remains continues unless it compelled by an external force acting on it "
19 ഉം കഴിഞ്ഞു 20 -)o മിനുടിലേക്ക് കടന്നപ്പോള് ഞാന് ഇടപെട്ടു . "അണ്ണാ നമ്മുടെ കമ്പനിയില് പെണ്ണുങ്ങള് ഒന്നും ഇല്ല ഈ പൊരി വെയിലത്ത് ഷവല് കൊണ്ട് മണ്ണ് കൊരിയിടുന്നവന് വേണ്ട സൗന്ദര്യം ഇപ്പോള് തന്നെ ഉണ്ട് ഇനി ഓവര് ആക്കണ്ട " എന്ന് പറഞ്ഞു തീരുന്നതിനു മുന്പേ വന്നു മറുപടി "അതല്ലെടാ കുട്ടാ ചത്ത് കിടന്നാലും ചമഞ്ഞു കിടക്കണം എന്നാണ് "ഇത്രയും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഒരു ട്യൂബ് കയ്യിലെടുത്തു. ഈശ്വരാ....... ഫെയര് & ലവ്ളി!!!!!!!!!! മുഖത്തെ ഓരോ സൂക്ഷ്മ സുഷിരങ്ങളും ആ ക്രീം അബ്സോര്ബ് ചെയ്യുന്നത് വരെ ഈ ക്രിയ തുടര്ന്നു. അത് കഴിഞ്ഞു കയ്യില് നിവിയയും കാലില് വാസെളിനും ഒക്കെ പുരട്ടിക്കഴിഞ്ഞപ്പോള് സമയം 5 .30 .
അപ്പോഴേക്കും അജിയണ്ണന് എഴുന്നേറ്റു കുളിയും പല്ലുതേപ്പും കഴിഞ്ഞു വന്നിരുന്നു . റൂമിലെ ബാക്കിയുള്ള 6 പ്രജകള്ക്കും അതിരാവിലെ മെസ്സില് പോയി ഭക്ഷണം എടുത്തു കൊണ്ട് വരുന്നത് അജിയണ്ണന് ആണ് . എല്ലാവരും എഴുന്നേല്ക്കാന് ലേറ്റ് ആകുന്നത് കൊണ്ട് അജിയണ്ണന് സ്വയം ഏറ്റെടുത്തതാണ് ഈ പണി . ചമ്രം പടിഞ്ഞിരിക്കുന്ന തുളസി അണ്ണനെയും കൂട്ട് വിളിച്ചു . "ഒന്ന് വെയിറ്റ് ചെയ്യ് ഞാന് ഈ സാധനങ്ങളൊക്കെ പെട്ടിയിലെടുത്തു വെച്ചിട്ട്ട് വരാം " അടുത്ത ദിവസം മുതല് രണ്ടു പേരും കൂടിയായി ഫുഡ് എടുപ്പ് . കൂടുതല് എന്ത് പറയാനിരിക്കുന്നു അതുവരെ ഒരു മുടക്കവുമില്ലാതെ ഫുഡ് എടുത്തിരുന്ന അജിയണ്ണന് ആ പണി നിറുത്തി . എന്തായാലും എനിക്ക് ഫുഡ് എടുക്കാന് പോകണം ആ കൂട്ടത്തില് നിങ്ങളുടെയും ഞാന് എടുത്തോളാം എന്ന് പറഞ്ഞ അജിയണ്ണന് പിന്മാറിയപ്പോള് തന്നെ എന്റെ നിന്റെ എന്നുള്ള വേര്തിരിവ് ഇല്ലാതിരുന്ന സമൂഹത്തില് സ്വാര്ത്ഥതയുടെ ആദ്യത്തെ കല്ലു പാകിയ തുളസി അണ്ണന് ഉള്ളില് ചിരിച്ചിട്ടുണ്ടാകണം .
പിന്നെയുണ്ടായത് ദുരന്തങ്ങളുടെ ഒരു ഘോഷയാത്ര തന്നെയായിരുന്നു . പെട്ടെന്നൊരു ദിവസം രതീഷിന്റെ വീട്ടില് നിന്നൊരു കാള് " വെള്ളമടിച്ചു കൂത്താടി നടക്കാന് ആണോടാ നിന്നെ ഗള്ഫിലേക്ക് വിട്ടത്".പിന്നീട അറിഞ്ഞു എന്നും വയ്കീട്ടു വെള്ളമടിച്ചു വരുന്ന തുളസി അണ്ണന് വെള്ളിയാഴ്ച മാത്രം വെള്ളമടിക്കുന്ന പിള്ളേര് ചീത്തയായിപ്പോയാലോ എന്നുള്ള ഉത്കണ്ട കൊണ്ട് വിളിച്ചു പറഞ്ഞതാണെന്ന് . എന്തിനു കൂടുതല് പറയുന്നു അവസാനം തുളസിയണ്ണന് എന്ന് കേള്ക്കുമ്പോള് തന്നെ എല്ലാവരും ഓടിയൊളിക്കുന്ന അവസ്ഥയായി. അങ്ങനെയിരിക്കെയാണ് കമ്പനിയില് ഇന്ക്രിമെന്റ് ടൈം ആയത് . മാനം മുട്ടെ പ്രതീക്ഷയുമായി എല്ലാവരും ജനുവരിയിലെ ശമ്പളത്തിന് വേണ്ടി കാത്തിരുന്നു. ഏറ്റവും കൂടുതല് ഇന്ക്രിമെന്റ് കിട്ടിയവരും 10 പൈസ പോലും കൂട്ടി കിട്ടാത്തവരുമായിരുന്നു ഫെബ്രുവരിയിലെ താരങ്ങള്
ഒന്നും കിട്ടിയില്ലല്ലോ എന്നോര്ത്ത് വിഷമിച് ഇരുന്നവരുടെ കൂട്ടത്തില് തുളസിയണ്ണന് വേറിട്ട ശബ്ദമായി . തുളസി അണ്ണന്റെ വാദം ന്യായമായിരുന്നു . "മീശ മുളയ്ക്കാത്ത പൊടി പിള്ളേര്ക്ക് വരെ ഇന്ക്രിമെന്റ് ! എന്റെ പ്രായമെങ്കിലും അവര്ക്ക് കണക്കില് എടുക്കാമായിരുന്നു". അന്ന് വ്യ്കിട്ട്ട് കുപ്പി വാങ്ങാന് പോകുന്ന വഴിക്ക് കൂടെക്കിട്ടിയ ഒരു സുഹൃത്തിനോട് അങ്ങോട്ട്ട് ഇടിച്ചു കയറി അണ്ണന് പരിഭവം പറഞ്ഞു. കമ്പനിയില് രണ്ടു വര്ഷം പ്രവര്ത്തന പരിചയമുള്ള ആ മലയാളി അണ്ണനെ സമാധാനിപ്പിച്ചു കൊണ്ട്പറഞ്ഞു
" അണ്ണാ അണ്ണന് നായരല്ലേ ? ഞാനും നായരാ.... നമ്മുടെ ഇന്ക്രിമെന്റ് തീരുമാനിക്കുന്ന സൈറ്റ് ഇന് ചാര്ജും നായരാണ് . അണ്ണന് നായരാണ് എന്നരിയാത്തത് കൊണ്ടായിരിക്കും ഇങ്ങനെ സംഭവിച്ചത് " ഇത്രയും പറഞ്ഞതിന് ശേഷം കൂടുതല് ഇന്ക്രിമെന്റ് കിട്ടിയവരുടെ പേര് വിവരങ്ങള് നിരത്തി . അപ്പോഴാണ് അണ്ണന് ആ കാര്യം ശ്രദ്ധിച്ചത് എല്ലാവര്ക്കും ഉണ്ട് ഒരു വാല് ;അതിനു പിള്ള ,കുറുപ്പ് , നായര് എന്നൊക്കെയുള്ള വ്യത്യാസമേ ഉള്ളു .അണ്ണന്റെ സ്വഭാവം പറഞ്ഞു കേട്ടിട്ടുള്ളതിനാല് ഒരു ഉപദേശവും കൊടുക്കാന് മറന്നില്ല " ഞാന് പറഞ്ഞിട്ടാണെന്ന് സാറിനോട് പറയരുതെട്ടോ ഈ കാര്യം മറ്റുള്ളവര് അറിയുന്നത് സാറിനു ഭയങ്കര കുറച്ചിലാണ് അണ്ണന് ഒന്നുമറിയാത്ത മട്ടില് ഒരു നായരാണ് എന്നുള്ള കാര്യം എങ്ങനെയെങ്കിലും സാറിനെ അറിയിച്ചാല് മതി "
"എന്താ അനിയാ ഇങ്ങനെ? ഞാന് അങ്ങനെ പറയുമോ? ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും നമ്മളൊക്കെ തരവാടികളല്ലേ?" എന്നിട്ട പണ്ട് രാജാവിന്റെ കയ്യില് നിന്ന് പട്ടും വളയും സ്ഥാനപ്പേരും ഒക്കെ കിട്ടിയ കഥകള് ഗമണ്ടന് സ്റ്റൈലില് വെച്ച് കാച്ചി. എത്ര ടേക്ക് എടുത്താലും
ok ആകാത്ത സീന് പോലെ ഒരുപാട് നേരത്തെ പരിശ്രമത്തിനു ശേഷം നാളെ സാറിനോട് പറയേണ്ട ഡയലോഗ് മനസ്സിലുറപ്പിച് അണ്ണന് ഉറക്കം പിടിച്ചു (അതിരാവിലെ കണ്ണാടിയില് നോക്കി അരമണിക്കൂര് trial ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന് സഹമുറിയന്റെ കമന്റ് )
സൈറ്റില് പണിക്കിറങ്ങിയ അണ്ണന് നിലാവത്ത് അഴിച്ചു വിട്ട കോഴിയെപ്പോലെ സാര് ഫ്രീയാകുന്ന സമയവും നോക്കി നടന്നു. ആളില്ലാത്ത ഒരു അവസരം നോക്കി പറയാമെന്നു വെച്ച അണ്ണന് അങ്ങനെയൊരു അവസരം ഉച്ച വരെ കിട്ടിയില്ല . അവസാനം ഉച്ചയ്ക്ക് കഴിച്ച ഒരു കവര് ചോറില് നിന്നും പരമാവധി ഊര്ജം സംഭരിച്ച അണ്ണന് സൈറ്റ് ഇന് ചാര്ജിനെ തടഞ്ഞു നിര്ത്തി തന്റെ പരിഭവം പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയതും മുഖത്തടിച്ച പോലെ സാറിന്റെ മറുപടി "നന്നായി ജോലി ചെയ്യുന്നവര്ക്കെല്ലാം ശമ്പളം കൂട്ടിയിട്ടുണ്ട് " ഇത് കേട്ടതോടെ നമ്മുടെ കഥാനായകന് വജ്രായുധം പുറത്തെടുക്കാന് തീരുമാനിച്ചു . പരമാവധി ഭവ്യതയോടെ താണു കേണു നിന്ന് അണ്ണന് ആ വാക്കുകള് പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു
"ഞാനും ഒരു നായരാണ് സാറേ................"
പറഞ്ഞു തീരേണ്ട താമസം പ്ഫാ............. എന്നുള്ള ഒരു ആട്ടു കേട്ടുഎന്തോ പൊട്ടിത്തെറിച്ചതാണ് എന്നുള്ള ധാരണയില് ഞെട്ടിത്തിരിഞ്ഞു നോക്കിയവര് കണ്ടത് മിസൈല് കണക്കെ പായുന്ന തുളസി അണ്ണനെയാണ്